جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی انگلیسی و عربی زبان، دو مطالعه انسانی را در مورد مصرف خرما نشان داد. یکی آزمایشی آزمایشی با ده فرد غیر سیگاری سالم است که 100 گرم در روز خرمای مدجول یا هالاوی را به مدت چهار هفته در طرح متقاطع با شستشوی چهار هفته ای بین گروه ها مصرف می کنند.
خرما شیره دار برای بیماران کم خون بسیار مفید است.
کاهش قابل توجه 15 درصدی تری گلیسیریدهای سرم با خرمای هالاوی در مقایسه با مقادیر پایه مشاهده شد با این حال، سطح پایه تری گلیسیرید برای کسانی که خرمای هالاوی مصرف کردند.
به طور قابل توجهی بالاتر از گروه Medjool بود، اگرچه ارزیابی مقادیر واقعی دشوار است زیرا آنها فقط توسط یک نمودار میله ای ارائه می شوند.
توجه به محتوای فیبر بالای خرما، که می‌تواند مشخصات میکروبیوم روده را تغییر دهد، باید تأثیر یک اثر انتقالی از مصرف یک نوع خرما به خرما دیگر در نظر گرفته شود.
طرح‌های مطالعه آینده به طور ایده‌آل شامل یک گروه کنترل بدون مداخله و همچنین یک طرح بازوی موازی می‌شود، یا اطمینان حاصل می‌کند که اندازه‌گیری‌های اولیه لیپیدی همراه با محیط میکروبیوم روده در شروع دوره مداخله دوم به مقادیر اولیه اولیه باز می‌گردد.
این مطالعه همچنین اشاره کرد که مصرف خرمای هالاوی، اما نه خرمای مدجول، نشانگرهای استرس اکسیداتیو را به طور قابل توجهی کاهش داد.
روش پراکسیداسیون لیپیدی سرم ناشی از هیدروکلراید، و افزایش فعالیت پاراکسوناز 1 آریل استراز سرم، آنزیمی که برای محافظت از لیپوپروتئین های سرم در برابر اکسیداسیون ضروری است.
کاهش سودمند در استرس اکسیداتیو پس از مصرف هالاوی، اما نه خرمای مدجول، می تواند با غلظت کل فنلی مرتبط باشد، که به طور قابل توجهی در خرمای هالاوی 20 تا 31 درصد بیشتر بود.
اگرچه بخش عمده فنل های محلول در هر دو رقم خرما از اسیدهای فنولیک تشکیل شده است، اما تنها خرمای هالاوی دارای p قابل توجهی است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.