مجموعه رو به رشدی از مقاله ها عمدتاً مزایای زراعی و زیست محیطی مربوط به استفاده از کمپوست در طیف گسترده ای از اکوسیستم های کشاورزی را گزارش می دهد.
با این حال، روش‌های بهبود فرآیند کود ورمی کمپوست غنی شده و کیفیت کمپوست با استفاده از محصولات جانبی مختلف، اثرات اصلاحی کمپوست بر روی خاک و گیاهان و مکانیسم‌های عمل هنوز کاملاً مشخص نیست، به ویژه در گیاهان درختی.
هدف این شماره ویژه ارتقای دانش در مورد تأثیر استفاده از کمپوست بر سیستم کل گیاهان درختی است: محصولات جانبی و کمپوست سازی آنها، اثرات اصلاحی بر فیزیولوژی، فعالیت های تولیدی و رویشی، تقسیم اندام زیست توده، وضعیت تغذیه، فعالیت محرک زیستی، اثرات سرکوب کنندگی و کیفیت میوه.
کمپوست، توده خرد شده مواد آلی پوسیده ساخته شده از مواد گیاهی تجزیه شده، مورد استفاده در باغبانی و کشاورزی. کمپوست به ویژه در کشاورزی ارگانیک که استفاده از کودهای مصنوعی مجاز نیست اهمیت دارد.
کمپوست ساختار خاک را بهبود می بخشد، طیف وسیعی از مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می کند و میکروب های مفید را به خاک اضافه می کند. حداکثر مزایای کمپوست بر ساختار خاک و بر عملکرد محصول معمولاً پس از چندین سال استفاده رخ می دهد.
کمپوست ها معمولاً حاوی حدود 2 درصد نیتروژن، 0.5-1 درصد فسفر و حدود 2 درصد پتاسیم هستند. کودهای نیتروژن و کود ممکن است برای سرعت بخشیدن به تجزیه اضافه شوند.
نیتروژن کمپوست به آرامی و در مقادیر کم در دسترس قرار می گیرد، که آبشویی را کاهش می دهد و در دسترس بودن را در کل فصل رشد افزایش می دهد. به دلیل محتوای نسبتاً کم مواد مغذی، کمپوست ها معمولاً در مقادیر زیاد استفاده می شوند.
کمپوست را می توان در مقیاس کوچک برای باغچه های خانه تهیه کرد، معمولاً در یک توده ساده از زباله های حیاط و ضایعات آشپزخانه، اگرچه از سطل ها و بشکه های کمپوست نیز استفاده می شود.
هوادهی برای تجزیه مناسب مهم است، بنابراین شمع ها معمولا هر چند روز یکبار مخلوط می شوند. هنگامی که کمپوست به درستی آماده شود، عاری از بوهای ناخوشایند است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.