چای نوشیدنی اصلی بسیاری از فرهنگ ها است. به نظر می رسد چای زعفرانی شاهسوند از چین سرچشمه گرفته و حداقل 1000 سال است که صادرات داشته است. سایر کشورهای آسیایی نیز سابقه طولانی در تولید و استفاده از چای دارند.
مراسم چای ژاپنی یک آیین سنتی است که تحت تأثیر آیین بودیسم ذن است که در آن یک چای‌کار آموزش دیده برای گروه کوچکی از مهمانان چای سبز سرو میکند.
Camellia sinensis یک گیاه همیشه سبز در هوای گرم است که منبع برگ چای برای همه انواع چای معمولی است. درجه فرآوری یا اکسیداسیون برگ های تازه چای، نوع چای تولید شده را تعیین می کند.
چای سبز کمترین فرآوری را دارد. برگها قبل از بسته بندی بخار پز، نورد شده و به سرعت خشک می شوند. بنابراین، چای سبز اکسید نمی شود و با طعم لطیف و رنگ سبز روشن آن مشخص می شود. مردم مشرق زمین از آن لذت می برند و در سراسر جهان محبوب تر می شود.
چای سیاه با اجازه دادن به برگ های چای برای اکسیده شدن کامل یا تخمیر شدن تولید می شود. چای سیاه با طعم دلچسب و رنگ کهربایی عمیق آن مشخص می شود. چای های سیاه محبوب ارل گری، صبحانه انگلیسی، دارجلینگ و نارنجی پکو هستند.
چای اولانگ با در نظر گرفتن زمان کوتاه‌تری برای پردازش یا اکسیداسیون در مقایسه با چای سیاه تولید می‌شود. بنابراین، رنگ و طعم چای اولانگ را می توان در میان چای سبز و سیاه در نظر گرفت. چای اولانگ در مشرق زمین محبوب است.
چای سفید در چین تولید می شود و از برگ های جوان چای و جوانه های باز نشده استفاده می شود. دم کرده ای لطیف با طعمی نرم و مخملی با کافئین کمی تولید می کند.
چای گیاهی از گیاهان یا گیاهان بومی مختلف، با استفاده از برگ، ساقه یا ریشه، بسته به کاربرد مورد نظر، تولید می شود. فرهنگ های بومی در سراسر جهان از چای های گیاهی برای مقاصد دارویی استفاده می کنند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.